 |
Η «αρχιέρεια της
ακολασίας», Σλάβιτσα ή Σλάβι, όπως την αποκαλούσαν οι φίλοι της, κατέβαζε τις
πιο απίθανες ιδέες. Ο νους της βρισκόταν στο άγριο σεξ στα βράχια, κοντά στη
θάλασσα, με μια μικρή παρέα έμπιστων ανδρών και γυναικών, εντελώς αποτριχωμένων
και λαδωμένων.
Κάθε πρωί, πριν πάνε στις δουλειές τους, έρχονταν στα αγαπημένα τους βράχια, έκαναν το μπάνιο τους γυμνές και επιδίδονταν σε ομαδικό σεξ. Δίναμε ραντεβού στις 6 με την ανατολή του ήλιου, με μηδενική κίνηση, πριν ανοίξει το «εστιατόριο του βουνού» για το πρωινό. Άλλωστε η πρωινή γυμναστική στα βράχια ήταν ευχάριστη.
Η Σλάβι, η Μαρία, η Σουζάνα, η Παυλίνα και οι Εστιάδες κάθονταν οκλαδόν στο γνωστό ξέφωτο των ηδονιστών. Μερικές φορές καλούσαν ανδροπαρέα. Ο Μίρκο υποστήριζε ότι κάθε φορά έπρεπε να ικανοποιεί τα αχόρταγα μουνιά τους που μύριζαν σλιβοβίτσα. «Μίκι, βαρέθηκα να βάζω τον καρπό μου μέσα στις σπηλιές τους». Αυτές πάνω στην καύλα τους θα ξεκολλούσαν το καυλί μου!» Τα βυζιά της Παυλίνας ήταν γεμάτα γάλα. Πίεζε τις ρώγες της και συμπλήρωνε ροβινιώτικο φρέσκο γάλα στα κύπελλα των άλλων κοριτσιών και φυσικά στο δικό μου. Μου είχε αδυναμία και έβαζε τη ρώγα της στο στόμα μου να θηλάσω.
Η Σλάβι με ήθελε κοντά της, έπαιρνε τον καρπό του δεξιού μου χεριού και τον έβαζε στον υγρό κόλπο της. Με αργές αλλά σταθερές κινήσεις, έφθανε σε οργασμό, ουρλιάζοντας από την ηδονή όταν τελείωνε στα βράχια. Κολλούσε το σώμα της πάνω μου χωρίς να αφήνει να βγάζω τον καρπό μου από τη ροβινιώτικη σπηλιά της και μεναμε έτσι ενωμένοι για αρκετή ώρα. «Παλιογαμημένη Ροβινιώτισσα, με έχεις ξεζουμίσει, πώς θα ανταποκριθώ στα καθήκοντά μου το απόγευμα;» «Μη μιλάς, πήδα με συνέχεια!» «Άμα η δικιά σου έχει ανάγκη να πηδηχτεί, να ’ρθει εδώ μαζί μας». Η δικιά μου ήθελε πήδημα στις 2 το πρωί! Όταν σηκωνόταν από το κρεβάτι τα μεσάνυχτα, ήθελε πήδημα και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί!
Η Σλάβι είχε εκπαιδεύσει καλά όλες τις Εστιάδες να βάζουν τον καρπό ή τα δάχτυλά τους στα μουνιά των γυναικών. Η Σουζάνα ξύριζε όλους πριν από την πράξη. «Δεν πάμε τους τριχωτούς εδώ». «Θέλουμε λεία μουνιά και καθαρά, άτριχα καυλιά». «Να τα μασουλάμε, να τα ρουφάμε.» «Οι τριχωτοί αποκλείονται!»
Καθόμασταν μέχρι τις 8 και κάτι. Αυτές βουτούσαν στη θάλασσα, ντύνονταν, δεν φορούσαν ποτέ εσώρουχα, ώστε να μπορούν να βάζουν χέρι η μια στην άλλη οπουδήποτε. Εγώ γυρνούσα στο «διαμέρισμα της ακολασίας», ετοιμαζόμουν και πήγαινα για το πρωινό. Άλλη έκπληξη εκεί. Μια ηλιοκαμένη γυναίκα έπαιζε με λουκάνικο Βιένης στο στόμα της. «Είναι καυτό, δεν μπορώ να το φάω», έλεγε χαμογελώντας. Άλλη πεινασμένη από σεξ. Όλη τη μέρα ξεβράκωτη στα βράχια με ανοιχτά τα πόδια στις ευεργετικές ακτίνες του ήλιου καύλωνε και το βράδυ ντυμένη προκλητικά έπεφτε όπου μπορούσε. Πραγματικά, μου λείπουν αυτές οι μέρες!
Οι σκηνές επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο με τα ίδια σχεδόν άτομα. Οι Ρωσίδες και οι Ουκρανές εμφανίζονταν με χρυσά ρολόγια και αλυσιδίτσες στη μέση και τους αστράγαλους. Η πισίνα γέμιζε από ωραίες παρουσίες και επίδοξους ηδονοβλεψίες. Τα καυλοδαχτυλίδια δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους ακόμη.
Κάθε πρωί, πριν πάνε στις δουλειές τους, έρχονταν στα αγαπημένα τους βράχια, έκαναν το μπάνιο τους γυμνές και επιδίδονταν σε ομαδικό σεξ. Δίναμε ραντεβού στις 6 με την ανατολή του ήλιου, με μηδενική κίνηση, πριν ανοίξει το «εστιατόριο του βουνού» για το πρωινό. Άλλωστε η πρωινή γυμναστική στα βράχια ήταν ευχάριστη.
Η Σλάβι, η Μαρία, η Σουζάνα, η Παυλίνα και οι Εστιάδες κάθονταν οκλαδόν στο γνωστό ξέφωτο των ηδονιστών. Μερικές φορές καλούσαν ανδροπαρέα. Ο Μίρκο υποστήριζε ότι κάθε φορά έπρεπε να ικανοποιεί τα αχόρταγα μουνιά τους που μύριζαν σλιβοβίτσα. «Μίκι, βαρέθηκα να βάζω τον καρπό μου μέσα στις σπηλιές τους». Αυτές πάνω στην καύλα τους θα ξεκολλούσαν το καυλί μου!» Τα βυζιά της Παυλίνας ήταν γεμάτα γάλα. Πίεζε τις ρώγες της και συμπλήρωνε ροβινιώτικο φρέσκο γάλα στα κύπελλα των άλλων κοριτσιών και φυσικά στο δικό μου. Μου είχε αδυναμία και έβαζε τη ρώγα της στο στόμα μου να θηλάσω.
Η Σλάβι με ήθελε κοντά της, έπαιρνε τον καρπό του δεξιού μου χεριού και τον έβαζε στον υγρό κόλπο της. Με αργές αλλά σταθερές κινήσεις, έφθανε σε οργασμό, ουρλιάζοντας από την ηδονή όταν τελείωνε στα βράχια. Κολλούσε το σώμα της πάνω μου χωρίς να αφήνει να βγάζω τον καρπό μου από τη ροβινιώτικη σπηλιά της και μεναμε έτσι ενωμένοι για αρκετή ώρα. «Παλιογαμημένη Ροβινιώτισσα, με έχεις ξεζουμίσει, πώς θα ανταποκριθώ στα καθήκοντά μου το απόγευμα;» «Μη μιλάς, πήδα με συνέχεια!» «Άμα η δικιά σου έχει ανάγκη να πηδηχτεί, να ’ρθει εδώ μαζί μας». Η δικιά μου ήθελε πήδημα στις 2 το πρωί! Όταν σηκωνόταν από το κρεβάτι τα μεσάνυχτα, ήθελε πήδημα και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί!
Η Σλάβι είχε εκπαιδεύσει καλά όλες τις Εστιάδες να βάζουν τον καρπό ή τα δάχτυλά τους στα μουνιά των γυναικών. Η Σουζάνα ξύριζε όλους πριν από την πράξη. «Δεν πάμε τους τριχωτούς εδώ». «Θέλουμε λεία μουνιά και καθαρά, άτριχα καυλιά». «Να τα μασουλάμε, να τα ρουφάμε.» «Οι τριχωτοί αποκλείονται!»
Καθόμασταν μέχρι τις 8 και κάτι. Αυτές βουτούσαν στη θάλασσα, ντύνονταν, δεν φορούσαν ποτέ εσώρουχα, ώστε να μπορούν να βάζουν χέρι η μια στην άλλη οπουδήποτε. Εγώ γυρνούσα στο «διαμέρισμα της ακολασίας», ετοιμαζόμουν και πήγαινα για το πρωινό. Άλλη έκπληξη εκεί. Μια ηλιοκαμένη γυναίκα έπαιζε με λουκάνικο Βιένης στο στόμα της. «Είναι καυτό, δεν μπορώ να το φάω», έλεγε χαμογελώντας. Άλλη πεινασμένη από σεξ. Όλη τη μέρα ξεβράκωτη στα βράχια με ανοιχτά τα πόδια στις ευεργετικές ακτίνες του ήλιου καύλωνε και το βράδυ ντυμένη προκλητικά έπεφτε όπου μπορούσε. Πραγματικά, μου λείπουν αυτές οι μέρες!
Οι σκηνές επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο με τα ίδια σχεδόν άτομα. Οι Ρωσίδες και οι Ουκρανές εμφανίζονταν με χρυσά ρολόγια και αλυσιδίτσες στη μέση και τους αστράγαλους. Η πισίνα γέμιζε από ωραίες παρουσίες και επίδοξους ηδονοβλεψίες. Τα καυλοδαχτυλίδια δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου